مقالات

بررسی ارزش تشخیصی کالپروتکتین مدفوع در تشخیص بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر از بیماری التهابی روده در بیمارستان امام خمینی ره در سال 1399

1400/6/29 10:49
مقدمه

: اخیرا با معرفی برخی مارکرهای آزمایشگاهی به ویژه ارزیابی غیر تهاجمی آنها در مدفوع بیماران مشکوک، امکان تمایز میان IBS از IBD امکانپذیر شده است. در این راستا، اخیرا بر ارزشمندی کالپروتکتین مدفوع در تمایز بین IBS و IBD تاکید شده است. آنچه در مطالعه حاضر بدان پرداختیم، بررسی ارزش تشخیصی این مارکر در تمایز بین IBS و IBD و همچنین مقایسه آن با سایر مارکرهای معمول مورد ارزیابی بود. همچنین به عنوان یافته ای جدید، تفاوت ارزش تشخیصی این مارکر بر اساس جنسیت و سن بیمارن نیز مورد بررسی قرار گرفت

روش کار

در این مطالعه، دو گروه بیماران وارد مطالعه شدند. گروه اول بیمارانی بودند که مبتلا به IBD ثابت شده طبق کلونوسکوپی و بیوپسی بودند (در فاز فعال و خاموش بیماری) و گروه دوم بیمارانی بودند که با درد شکم مراجعه کرده بودند و طبق کرایتریاهای ROM IV مبتلا به IBS بودند. برای هردو گروه از بیماران زمان مراجعه، ارزیابی غلظت مدفوعی کالپروتکتین با استفاده از تست الایزا انجام شد.

نتایج

بیماران مبتلا به IBD دارای سطح بالاتر کالپروتکتین نسبت به بیماران مبتلا به IBS بودند (67/44 ± 31/353 در برابر 30/5 ± 55/37 میکروگرک بر گرم، ارزش P برابر 001/0). همبستگی مستقیم معنی داری بین غلظت کالپروتکتین با مارکرهای CRP و همچنین با ESR برقرار بود. همچنین، همبستگی معنی دار اما معکوسی بین کالپروتکتین با هموگلوبین برقرار بود مشاهده شد. ارزیابی سطح کالپروتکتین مدفوع دارای ارزش بالائی در تمایز بین IBD از IBS بود (سطح زیر منحنی برابر 773/0، ارزش P برابر 001/0). بر این اساس، بهترین نقطه برش برای کالپروتکتین در تمایز IBD از IBS برابر 20 میکروگرم بر گرم تعیین شد که با حساسیت 3/79% و ویژگی 3/53% قادر به تمایز ایندو بیماری از یکدیگر بود. این ارزش تشخیصی در زنان بیشتر از مردان و در افراد زیر 40 سال بالاتر از افراد بالای 40 سال بود. بر اساس ارزیابی سطح زیر منحنی ROC، ارزیابی کالپروتکتین دارای ارزش بالائی در تمایز فرم فعال از فرم غیر فعال IBD در هر دو گروه بیماران کولیت اولسرو و بیماری کرون داشت.

نتیجه‌گیری

ارزیابی مقدار مدفوعی کالپروتکتین در تمایز IBD از IBS بسیار ارزشمند است. اما این ارزشمندی در مردان و زنان و در سنین مختلف متفاوت بوده و به نظر می رسد در زنان بیشتر از مردان و در جوانان بیشتر از افراد مسنتر، ارزشمند باشد.