ایجاد مقاومت¬ در برابر آنتی¬بیوتیک¬ها دلیل اصلی ریشه¬کن نشدن هلیکوباکترپیلوری (Helicobacter pylori,H. pylori) در معده انسان می¬باشد. انتخاب یک روش دقیق به منظور بررسی حساسیت آنتی¬بیوتیکی H. pylori، یکی از نکات بسیار مهم در موفقیت درمان آن می¬باشد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه روشهای بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی H.pylori بود.

در این مطالعه حساسیت آنتی¬بیوتیکی 20 ایزوله H.pylori نسبت به آنتی¬بیوتیک¬های مترونیدازول µg/mL8، کلاریترومایسین µg/mL2، آموکسی سیلین µg/mL1، تتراسیکلین µg/mL5/0، سیپروفلوکسازین µg/mL1، فورازولیدون µg/mL5/0 و ریفامپین µg/mL4 بررسی شد. این مطالعه با سه روش دیسک دیفیوژن، آگار دایلوشن و محیط زرده تخم مرغ حاوی تترازولیوم (mg/mL 40) انجام شد.

بر اساس روش دیسک دیفیوژن همه ایزوله¬ها نسبت به آنتی¬بیوتیک¬های تتراسایکلین، ریفامپین، فورازولیدون و آموکسی¬سیلین حساسیت 100% نشان دادند. اما در روش آگار دایلوشن، میزان مقاومت نسبت به هرکدام به¬ترتیب 90%، 25%، 5% و 0% و به روش تترازولیوم 85%، 60%، 15% و 5% بود. بیشترین میزان مقاومت به روش دیسک دیفیوژن نسبت به مترونیدازول ( 35% ) مشاهده¬¬شد. در روش¬های آگار دایلوشن و تترازولیوم بیشترین میزان مقاومت نسبت به تتراسیکلین و به ترتیب 90% و 85% بود. نتایج هر سه روش نسبت به کلاریترومایسین مشابه بود و میزان مقاومت 15% مشاهده شد.

مشاهده هاله¬های عدم رشد 20 تا 60 سانتیمتر و یا عدم رشد H.pylori بر روی محیط¬های حاوی آنتی¬بیوتیک دلیل بر کشته شدن باکتری و مهار کامل همه فعالیت¬های آن نمی¬ باشد. به نظر می¬رسد که متوقف¬شدن رشد باکتری یک مکانیسم سازگاری برای مقابله با استرس مواجهه آنتی¬بیوتیک می¬باشد. استفاده از محیط زرده تخم¬مرغ حاوی تترازولیوم و آنتی¬بیوتیک¬های انتخابی روش بهتری برای تعیین حساسیت H.pylori نسبت به آنتی¬بیوتیک¬ها می¬باشد زیرا مشاهده کلنی¬های قرمزرنگ نشان¬دهنده وجود باکتری¬های زنده و مقاوم است. بنظر می¬رسد که با این روش می¬توان مقاومت H.pylori را در مقابل غلظت¬های مختلف آنتی¬بیوتیک¬ها بطور دقیق مشخص نمود و باکتری را با موفقیت بیشتری ریشه¬کن کرد.