PH متری و امپدانس چند کاناله(MII-PH) به عنوان روش استاندارد برای تشخیص انواع ریفلاکس به کار می رود ولی به نظر می رسد اشکالاتی در شناسایی و تحلیل وقایع رفلاکس و بلع منجر به عدم توافق بین گاستروانترولوژیست و نتایج دستگاه می شود.

تعداد ۹ بیمار(۴ خانم و۵ آقا- متوسط سن۴۸ سال) با شرح حال منطبق با ریفلاکس با MII-PH (مدلG2-1) مانیتور شدند و تعداد ۱۰۰ مقطع مشکوک به ریفلاکس توسط کارشناس نرم افزار انتخاب شد؛ این مقاطع و یک دنباله کامل ۲۴ ساعته توسط سه گاستروانترولوژیست متبحر در این زمینه به صورت دستی( manual) مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا توافق بین سه گاستروانترولوژیست در مورد تعریف یک رخداد ریفلاکس و بلع، ریفلاکس مایع، ریفلاکس مخلوط، خط پایه، حداقل زمان ریفلاکس و حداقل فاصله دو ریفلاکس متوالی و... صورت گرفت. با روش تحليل ريشه اَي علت RCA موارد بررسي شد و در جلسه Focus Group با شيوه مورد بحراني CIT عوامل استخراج گرديد.

بیشترین میزان عدم توافق بین گاستروانترولوژیست و دستگاه در مورد نقطه شروع و پایان ریفلاکس و تعریف خط پایه بود. سایر موارد عدم توافق، شناسایی وقوع یا عدم وقوع یک رخداد ریفلاکس (شکل1 )تعریف ریفلاکس مخلوط( mix) ، افتراق بلع از ریفلاکس و گسترش پروکسیمال ریفلاکس بود.

اعمال تعاریف دقیق تر و گسترده تر در مورد شناسایی وقایع ریفلاکس برای دستگاه بویژه در موارد عدم توافق بین گاستروانترولوژیست و دستگاه می ‌تواند به ارتقای تجزیه و تحلیل نهایی کمک کند تا تصمیم مناسب تری برای بیمار گرفته شود.