هدف از این مطالعه بررسی تظاهرات بالینی، آزمایشگاهی و هیستو پاتولوژیک، یافته‌های الاستوگرافی و پیامد درمان در بیماران هپاتیت اتوایمیون و بررسی عوامل مختلف در پاسخ به درمان در شهرستان ساری می باشد که تا پیش از این انجام نشده بود.

این مطالعه بصورت روش توصیفی اطلاعات دمو گرافیک وکلینیکی و پاتولوژیک و الاستوگرافیک کبدی و سرولوژیک 136بیمار هپاتیت اتوایمیون مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی و کلینیکهای تخصصی گوارش ساری در پرسشنامه هایی که به همین منظور طراحی شده، ثبت شد. در نهایت اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی شامل تعیین درصد و فراوانی و برای بررسی ارتباط بین متغیرهای مورد مطالعه و بررسی پاسخ به درمان از رویه لجستیک نرم افزار SAS مورد آنالیز قرار گرفت.

نتایج نشان داد 16.9% بیماران مرد و 83.1% بیماران زن بودند. سن متوسط بیماران 5/41 سال و متوسط سن بیماران سیروزی 46 سال بود. هچنین 16.2% بیماران مبتلا به سندرم همپوشان بودند که درصد بیشتر مربوط به AIH/PBC بود. 33.8 % بیماران مبتلا به بیماری اتوایمیون خارج کبدی بودند و بیشترین بیماری مربوط به کم کاری تیرویید بود. 15.4% افراد دارای فامیل مبتلا به بیماری های اتوایمیون بودند. از این میان کم کاری تیرویید با شیوع 1/8 درصد بیشترین فراوانی و سپس دیابت 2.8% بود. میزان پاسخ به درمان اولیه 78% به صورت کامل و 3.4% بصورت نسبی و 18.7% بصورت عدم پاسخ بود. میزان بروز سیروز به عنوان تظاهر اولیه 22.8% و میزان بروز سیروز جدید 12.5% بود. هچنین 18% افراد دچار عود شدند که از این میان بدنبال درمان 66.7 % به بهبودی رسیدند. و 33.3 % دچار شکست درمان و سیروز شدند. بطور کلی 6 بیمار تحت پیوند قرار گرفتند و 4 بیمار فوت شدند و دو بیمار مبتلا به هپاتوسلولار کارسینوما شدند.در بررسی ارتباط عوامل مختلف دموگرافیک و بالینی و بیوشیمیایی با پاسخ به درمان دیده شده PT,PLT ارتباط معنی داری با پاسخ به درمان داشت، بدین صورت که سطح پلاکت پایین و PT بالا با پاسخ به درمان کمتری همراهی داشت و PT بالا با احتمال بیشتر عود همراهی داشت. همچنین بین سیروز و غیر سیروز بودن در زمان تشخیص بیماری ارتباط معنی داری با پاسخ به درمان وجود داشت بطوری که افراد سیروزی پاسخ به درمان کمتری را تجربه کردند. همچنین هیچکدام از عوامل ذکر شده با سیروز جدید ارتباطی نداشتند.در میان بیماران مقاوم به درمان با استفاده از درمان خط دوم 66.7% به بهبودی رسیدند در بررسی ارتباط نتایج فیبرواسکن اولیه و فالواپ کاهش فیبروز بدنبال درمان در فیبرو اسکن بطور واضح دیده شد.

یافته های این مطالعه به طور کلی نشان داد که می توان فیبرواسکن کبد را به عنوان یک روش ارزیابی فیبروز در بیماران در طی دوران درمان و پس از ان پیشنهاد کرد.