در بیماران مبتلا به سرطان پانکراس زردی، خارش و بی اشتهایی از جمله مواردی است که در کیفیت زندگی تاثیر به سزایی دارد. لذا بر آن شدیم تا در بیماران مبتلا به سرطان پانکراس میزان تاثیر ERCP و تعبیه استنت فلزی را بر کیفیت زندگی و همچنین میزان عود علایم انسدادی مورد بررسی قرار دهیم.

در این مطالعه تحلیلی گذشته نگر 81 بیمار مبتلا به سرطان پانکراس مراجعه کننده به بیمارستان شهید صدوقی و مرتاض یزد طی سال های 1391تا1395 مورد بررسی قرار گرفتند.اطلاعات بیماران شامل سن،جنس،میزان عود، مدت زمان بازگشت علایم و انجام کموتراپی از طریق پرونده¬های موجود در بایگانی ثبت شد. سپس جهت ارزیابی کیفیت زندگی از پرسشنامه FACT-Hep استفاده شد.داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS ورژن 18 مورد تحلیل قرار گرفتند.

از 81 بیمار شرکت کننده در مطالعه،47 نفر(55.6%) مرد و 34 نفر(40.7%)زن بودند با میانگین سنی 12.15±72 سال. از این بین 12 نفر(14.8%)عود داشته اند. همچنین نتایج نشان داد که میانگین زمان عود،در بیماران 5.03±6.9 ماه بوده است که بین فراوانی عود و میانگین زمان عود با انجام کموتراپی رابطه آماری معناداری یافت نشد. درمورد نمره کیفیت زندگی بر اساس پرسشنامه FACT-Hepمشخص گردید که 8/54درصد میانگین کمتر از میانه(<21) و2/45درصد میانگین بیشتر از میانه داشته¬اند.

با توجه به نتایج می توان نتیجه گرفت که استفاده از استنت فلزی به طور مستقل(غیر وابسته به انجام کموتراپی) می¬تواند باعث بهبود علائم انسدادی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان پانکراس شود.