کانسر پانکراس در مراحل پیشرفته میتواند موجب انسداد در قسمتهای مختلف روده ها اعم از دئودنوم روده کوچک یا کولون شود. در این بین درگیری دئودنوم در تومورهای پری امپولاری زیاد دیده می‌شوند. فرمها‌ی شدید درگیری تومورال در دئودنوم میتواند موجب انسداد خروجی معده شود. مشاهده بیمار با ایکتر انسدادی و انسداد خروجی معده چالش بزرگی است که متخصصین گوارش با آن مواجهه دارند. روش‌های قدیمی تر درمان در این بیماران عمل جراحی هپاتوژژونوستومی و گاستروژژونوستومی بوده است. اما امروزه می‌توان باتعبیه استنت های فلزی در مجاری صفراوی و دئودنوم بطور همزمان یا با فاصله از طریق دئودنوسکوپ یا اندوسونوگرافی تعدادی از این بیماران را جراحی های سنگین و غیر ضروری نجات داد
ا ز اسفند ۹۹ تا به حال تعداد ۵ بیمار با ایکتر انسدادی و انسداد شدید خروجی معده (GOO) به مرکز میلاد ارجاع شدند. یک بیمار با تشخیص قطعی ادنوکارسینومای پانکراس ارجاع شده بود. دو بیمار بعد از بستری با تابلوی انسداد خروجی معده و ایکتر انسدادی و توده سر پانکراس بررسی شدند. دو بیمار با بیوبسی دئودنوم و دو بیمار با EUS-FNA به تشخیص رسیدند. ابتدا تصمیم گرفته شد بیماران ERCP شوندو استنت فلزی بیلیاردی جهت درناژ مطمئن فیکس گردد. در همه بیماران تحت فلئوروسکوپی تنگی تومورال دئودنوم در ۱-۳ جلسه دیلاته شدند تا امکان انجام ERCP فراهم گردد. سپس ERCP انجام شد و استنت فلزی صفراوی متناسب تعبیه شد. در یکی از بیماران در همان جلسه و در بقیه بیماران در همان بستری بعد از اطمینان از درناژ صفراوی و افت بیلیروبین تحت گاید فلئوروسکوپی استنت دئودنال تعبیه گردید.
نتیجه گیری : در این تجربه موفقیت تکنیکال ۱۰۰٪ و موفقیت کلنیکال هم ۱۰۰٪ بوده است. ایکتر کاهش یافت یا بر طرف شد. بیماران وزن گرفتند و ترخیص شدند و تا به حال نیاز به بستری مجدد نداشتند. یکی از بیماران در زمان بستری هم ARF داشت هنوز تحت دیالیز مزمن می‌باشد. در یکی از بیماران به علت در دسترس نبودن استنت دئودنال بلند ناچارأ از استنت دوم هم استفاده شد. جمع بندی : به نظر می‌رسد در بیماران با کانسر پیشرفته پانکراس و GOO همزمان تعبیه همزمان و یا بدنبال هم استنت های فلزی برای برقراری درناژ مطمئن صفرا و بر طرف کردن GOO میتواند اقدام انتخابی اول باشد. این روش در مراکز رفرال و توسط افراد با تجربه توصیه میشود.
