حداقل نیمی از جمعیت جهان آلوده به عفونت هلیکوباکترپیلوری میباشند و این عفونت را میتوان گسترده ترین عفونت در جهان نامید. در ایران مطالعات متعددی برای بررسی شیوع هلیکوباکترپیلوری انجام شده است که نتایج آنها حاکی از شیوع بالای این عفونت در مناطق مختلف ایران است. با این حال تاکنون مطالعه ای در مشهد برای تعیین فراوانی این باکتری انجام نشده است.
در مطالعه مقطعی حاضر 1026 فرد به عنوان نمونه ای از شهر مشهد انتخاب شدند. نمونه سرم این افراد با استفاده از نمونه های ذخیره شده در طرح مشهد استادی (MASHAD Study) در اختیار پژوهشگران قرار گرفت. این نمونه ها مربوط به افراد سالم بوده و به گونه ای جمع آوری شدند که نمایانگر جمعیت مشهد باشند. اطلاعات دموگرافیک و همینطور اطلاعات آزمایشگاهی و سابقه بیماریها در این افراد نیز از طریق بانک اطلاعاتی طرح فوق الذکر جمع آوری شد. در انتها نمونه ها به روش شناسایی آنتی بادی سرم از نظر وجود یا عدم وجود آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلوری مورد بررسی قرار گرفتند.
میانگین سن افراد مورد مطالعه 45 سال بود. 54/8 درصد افراد مونث و 45/2 درصد مذکر بودند. نتایج مطالعه ی حاضر بیانگر فراوانی 85/2 درصدی آلودگی با هلیکوباکتر پیلوری در جمعیت مورد مطالعه داشت. افراد بر اساس آلودگی به هلیکوباکترپیلوری به دو گروه آلوده و غیر آلوده تقسیم شدند متغیر های کمی شامل سن، شاخص توده ی بدنی، هموگلوبین، پلاکت خون، کلسیم سرم، منیزیم سرم، فسفر سرم، ویتامین دی،AST، ALT و CRP بین دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت که در هیچ یک از متغیرهای ذکر شده تفاوت معناداری بین این دو گروه مشاهده نشد. همچنین متغیرهایی مانند جنسیت، مدرک تحصیلی، تاهل، شغل، مصرف سیگار، سابقه دیابت، پرفشاری خون، دیس لیپیدمی و استئوپروز نیز بین دو گروه مقایسه شد که در هیچ یک از متغیرهای ذکر شده تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد.
مطالعه حاضر بیانگر فراوانی بسیار بالای عفونت هلیکوباکترپیلوری در نمونه ای از جمعیت شهر مشهد بوده که این امر اهمیت بررسی این باکتری را به عنوان یکی از عوامل ایجاد انواع مشکلات گوارشی روشن میسازد.
